Ο αθλητισμός και οι αγώνες στην Ελλάδα
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSDIM-C101/789/5152,23580/
ΑΛΛΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Οι αγώνες διακρίνονταν σε μικρούς τοπικούς και σε
σπουδαίους πανελλήνιους. Οι τοπικοί αγώνες συγκέντρωναν τοπικό ενδιαφέρον.
Τέτοιοι ήταν τα Παναθήναια, τα Ελευσίνια, τα
Ηράκλεια, τα Πανιώνια, τα Ελλοπία, τα Ηραία, τα
Ελευθέρια, τα Ασκληπιεία.
Στους Πανελλήνιους Αγώνες, που ήταν πολύ σπουδαίοι,
έπαιρναν μέρος αθλητές απ’ όλη την Ελλάδα. Γίνονταν με μεγάλη επισημότητα, θεωρούνταν ιεροί και κατά τη
διάρκεια τους σταματούσαν οι εχθροπραξίες ανάμεσά τους και τις Ελληνικές πόλεις
κράτη. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς ήταν: τα Ίσθμια, τα Νέμεα, τα Πύθια και τα Ολύμπια.
ΑΡΧΑΙΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
https://safeyoutube.net/w/u0WF
https://safeyoutube.net/w/I4WF
https://safeyoutube.net/w/iuWF
ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
https://safeyoutube.net/w/u0WF
https://safeyoutube.net/w/I4WF
https://safeyoutube.net/w/iuWF
Οι αρχαίοι ολυμπιακοί αγώνες, ήταν αθλητικοί αγώνες μεταξύ αγωνιζόμενων από τις
ελληνικές πόλεις- κράτη της αρχαιότητας
και όχι μόνο και οι σημαντικότεροι από τους πανελλήνιους αγώνες της αρχαίας Ελλάδας (οι άλλοι ήταν τα Πύθια, Νέμεα, και Ίσθμια). Διεξάγονταν στην αρχαία Ολυμπία κάθε τέσσερα έτη από το 776 π.Χ, και διοργανωνόταν έως το 393
μ.Χ. όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Θεοδόσιος τους κατάργησε οριστικά.
ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ
ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ
Ο απλός αγώνας δρόμου, το
«στάδιον» ήταν το πρώτο αγώνισμα που καθιερώθηκε και είχε μήκος εξακοσίων Ολυμπιακών ποδιών (περ.
192 μέτρα).Στον «δίαυλο» οι αθλητές έτρεχαν την διπλή διαδρομή επιστρέφοντας
στο σημείο της αφετηρίας, ενώ στον «δόλιχο» η διαδρομή ήταν δώδεκα «δίαυλοι»,
δηλαδή 24 «στάδια». Η διαδρομή του «οπλίτη δρόμου» είχε μήκος δύο «σταδίων», και οι πολεμιστές αρχικά
φορούσαν τον πλήρη εξοπλισμό (περικεφαλαία, κνημίδες, ασπίδα) και αργότερα ήταν
γυμνοί και κρατούσαν μόνο ασπίδα.
Πάλη
Στην πάλη διακρίνουμε δύο
αγωνίσματα. Στο πρώτο ο αθλητής είχε σκοπό να ρίξει τον αντίπαλο τρεις φορές με
τους ώμους στο χώμα, ενώ στο δεύτερο ο αγώνας συνεχιζόταν ακόμα και στο έδαφος,
μέχρι που ο νικημένος αναγκαζόταν να παραδεχτεί την ήττα του σηκώνοντας το
χέρι.
Πυγμαχία
Η πυγμαχία ήταν βίαιο και
μερικές φορές θανατηφόρο αγώνισμα. Τα χέρια ήταν ενισχυμένα με χοντρά δερμάτινα
λουριά από τον αγκώνα μέχρι τις γροθιές, ενώ τα δάχτυλα έμεναν ακάλυπτα για να
κλείνουν σχηματίζοντας γροθιά. Οι πυγμάχοι στέκονταν ακίνητοι χωρίς να
αμύνονται ή να αποφεύγουν το χτύπημα, ενώ εναλλακτικά αντάλλασσαν χτυπήματα
μέχρι που ένας από τους δυο κατέρρεε. Νικητής ήταν αυτός που κατόρθωνε να μην
χτυπηθεί.
Το δυσκολότερο άθλημα στους
Ολυμπιακούς αγώνες ήταν αναμφισβήτητα το παγκράτιο. Ήταν συνδυασμός της πάλης
και της πυγμαχίας. Ο νικητής έπρεπε να νικήσει συνδυάζοντας την ευελιξία αλλά
και την δύναμη της γροθιάς, συμβολίζοντας έτσι τον ηρωικό αγώνα του άοπλου
πολεμιστή στην μάχη.
Το πένταθλο
περιλάμβανε πέντε επί μέρους αγωνίσματα
,δρόμο, άλμα, πάλη, δισκοβολία και ακόντιο.
Το άλμα συνοδευόταν από
τους ήχους της φλογέρας που έπαιζε το «Πύθιο
άσμα». Η εκκίνηση γινόταν από μια ελαστική σανίδα, τον «βατήρα», ενώ οι αθλητές χρησιμοποιούσαν
ένα βοηθητικό όργανο, τους «αλτήρες».
Το ακόντιο ήταν επίσης εμπνευσμένο από το αντίστοιχο πολεμικό ή
κυνηγετικό όπλο, αν και στην προκειμένη μορφή ήταν ειδικά κατασκευασμένο για
αποκλειστική αθλητική χρήση. Ήταν κοντύτερο, λεπτότερο και ελαφρότερο, ενώ
κατέληγε σε μακρύ μυτερό άκρο. Στην μέση του κονταριού ήταν προσαρμοσμένη η «αγκύλη», που ήταν λουράκι ή θηλιά για να
υποβοηθάει τον αθλητή στην εξακόντισή του.
Ιππικοί αγώνες
Η αρματοδρομία διεξάγονταν
σε ιδιαίτερο στάδιο, το «ιπποδρόμιο»,
αγνώστων σήμερα διαστάσεων.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
